nabrać odwagi

См. также в других словарях:

• nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… …   Słownik języka polskiego

• odwaga — ż III, CMs. odwagawadze, blm «śmiała, świadoma postawa wobec niebezpieczeństwa, zdolność do takiej postawy; męstwo, śmiałość, nieustraszoność; siła moralna» Bezprzykładna, niesłychana, szalona odwaga. Poczuć przypływ odwagi. Komuś nie brakuje… …   Słownik języka polskiego

• duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …   Słownik języka polskiego

• stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

• poczuć — dk Xa, poczućczuję, poczućczujesz, poczućczuj, poczućczuł 1. «doznać wrażenia za pomocą zmysłu dotyku, powonienia, smaku; odczuć» Poczuć głód, zimno, ból, dotknięcie. Poczuć na sobie czyjeś spojrzenie. Poczuć smak, zapach czegoś. ◊ Poczuć wolę… …   Słownik języka polskiego